کابل-منهتن | ترانه فرانسوی
تقریبا برای همه مردم دنیا تاریخ ۱۱ سپتامبر فراموش نشدنی است. این روز ما را یاد حملات تروریستی گروه القاعده در روز ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در شهر نیویورک می‌اندازد که منجر به کشته شدن تعداد زیادی از انسان‌ها شد.
ایالات متحده نیز برای واکنش به این واقعه، به هدف جنگ با تروریسم و برکنار کردن طالبان، که تروریست‌های القاعده را پناه می‌داد به کشور افغانستان حمله کرد.
چند روز بعد از این واقعه تلخ و جنگ دوم افغانستان رُنو (Renaud) خواننده فرانسوی ترانه‌ای با نام Manhattan-Kaboul خواند که مورد توجه مخاطبین زیادی قرار گرفت و در دو جشنواره موسیقی جایزه بهترین ترانه را به خود اختصاص داد. در این ترانه به زیبایی از دعوای دولت ها و ایدئولوژی ها می‌گوید که زندگی و آینده کودکان معصوم و انسان‌ها را ویران می‌کند…
این دنیا عشق می‌خواهد، نه جنگ.
هدف از معرفی ترانه های فرانسوی این است که هم با موسیقی و خوانندگان فرانسه آشنا شویم و هم از طریق گوش کردن به ترانه های فرانسوی زبان فرانسه خود را تقویت کنیم.
ترانه های خوب گوش دهیم و جملات زیبا بیاموزیم.
نام ترانه : Manhattan-Kaboul
نام خواننده : Renaud
متن ترانه‌ها را ترجمه نمی‌کنم چون تمام لذتش به این است که خودمان با هر سطح زبان که هستیم چیزی از ترانه متوجه شویم ولی بعضی از کلمات کلیدی را برایتان به فارسی در پایان متن فرانسه می‌گذارم. ترجمه‌های آماده هم لذت فهمیدن را از ما می‌گیرند و هم مغز زبان آموز را تنبل می‌کنند. در ضمن توصیه می‌کنم که هیچ وقت همان بار اول متن ترانه را نگاه نکنید. در آغاز حداقل دو یا سه بار ترانه را به خوبی گوش دهید و سپس اگر خواستید متن ترانه را بخوانید تا گوش شما تنبل نشود. بله! همیشه باید حواسمان باشد که در یادگیری زبان گوش و زبان و مغزمان را تنبل بار نیاوریم!
موزیک ویدیوی این ترانه را در زیر ببینید :
متن ترانه به فرانسه
Dans mon building tout de verre et d’acier
Je prends mon job, un rail de coke, un café
Petite fille Afghane, de l’autre côté de la terre
Jamais entendu parler de Manhattan
Mon quotidien c’est la misère et la guerre
Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant
Pulvérisés, sur l’autel, de la violence éternelle
Mon ciel si bleu est devenu orage
Lorsque les bombes ont rasé mon village
Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant
Pulvérisés, sur l’autel, de la violence éternelle
Moi, plus jamais esclave des chiens
Ils t’imposaient l’Islam des tyrans
?Ceux-là n’ont-ils jamais lu le Coran
Je serai pas maître de l’univers
Ce pays que j’aimais tellement serait-il
?Finalement colosse aux pieds d’argile
Les guerres de civilisation
Les armes, les drapeaux, les patries, les nations
Font toujours de nous de la chair à canon
Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant
Pulvérisés, sur l’autel, de la violence éternelle
Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant
Pulvérisés, sur l’autel, de la violence éternelle
ممکن است همچنین دوست داشته باشید
یک ترانه انگیزشی و پرانرژی فرانسوی
ترانه فرانسوی | معرفی خوانندگان و آهنگ های فرانسوی
