سرود ملی کشور فرانسه لا مارسیز (La marseillaise) نام دارد.
قضیه از آن جا شروع می‌شود که یک افسر ارتش به نام روژه دو لیل ( Rouget de Lisle ) در یکی از شب‌های ماه آوریل سال ۱۷۹۲ ترانهای تنظیم می‌کند با عنوان :
« آواز جنگ برای ارتش راین» ( Chant de guerre pour l’armée du Rhin ) که در اصل برای اعلان جنگ فرانسه علیه اتریش سروده شد. این افسر ارتش زمانی که این ترانه را سرود تصورش را نمی‌کرد که سروده‌اش تا این اندازه مورد استقبال قرار بگیرد و تبدیل به سرود یک ملت شود.
چند ماه بعد سربازان داوطلب شهر مارسی این ترانه را با هم می‌خواندند و شجاعت خود را در برابر دشمنان فریاد می‌زدند. از این پس نام « مارسیز» جایگزین عنوان قبلی ترانه شد. در سال ۱۸۷۹ جمهوری سوم فرانسه این ترانه را رسما به عنوان سرود ملی کشور برگزید. بعضی وقت‌ها بعضی از شخصیت‌ها این سرود را به دلیل داشتن محتوای خشن مورد انتقاد قرار دادند.
در جایی از این سروده می‌شنویم که
« بگذار تا خون پلشت دشمنانمان،
شیارهای دشت‌هایمان را سیراب سازد.
نعرهٔ این سربازان هراس‌آور را می‌شنوی؟
می‌آیند که به میان شما بتازند،
تا پسران، همسران و دوستانتان را از دم تیغ بگذرانند.
ولی با این وجود مردم فرانسه همچنان این سرود را با غرور می‌خوانند و به آن افتخار می‌کنند. این را هم بدانیم که از سال ۲۰۰۵ به بعد آموزش سرود ملی در مدارس دبستانی فرانسه اجباری شده است.
در زیر متن سرود ملی فرانسه را می‌توانید بخوانید :
Allons enfants de la Patrie
Le jour de gloire est arrivé
Contre nous de la tyrannie
L’étendard sanglant est levé
Entendez vous dans les campagnes
Mugir ces féroces soldats
Ils viennent jusque dans vos bras
Égorger vos fils, vos compagnes
Aux armes citoyens! Formez vos bataillons
Marchons, marchons
Qu’un sang impur abreuve nos sillons
Que veut cette horde d’esclaves
De traîtres, de Rois conjurés
Pour qui ces ignobles entraves
Ces fers dès longtemps préparés
Français! pour nous, ah! quel outrage
Quels transports il doit exciter
C’est nous qu’on ose méditer
De rendre à l’antique esclavage
Quoi! des cohortes étrangères
Feraient la loi dans nos foyers
Quoi! ces phalanges mercenaires
Terrasseraient nos fiers guerriers
Grand Dieu! par des mains enchaînées
Nos fronts sous le joug se ploieraient
De vils despotes deviendraient
Les maîtres de nos destinées
Tremblez, tyrans! et vous, perfides
L’opprobre de tous les partis
Tremblez! vos projets parricides
Vont enfin recevoir leur prix
Tout est soldat pour vous combattre
S’ils tombent, nos jeunes héros
La terre en produit de nouveaux
Contre vous tous prêts à se battre
Français! en guerriers magnanimes
Portez ou retenez vos coups
Épargnez ces tristes victimes
A regret s’armant contre nous
Mais le despote sanguinaire
Mais les complices de Bouillé
Tous ces tigres qui sans pitié
Déchirent le sein de leur mère
Amour sacré de la Patrie
Conduis, soutiens nos bras vengeurs
Liberté, Liberté chérie
Combats avec tes défenseurs
Sous nos drapeaux, que la victoire
Accoure à tes mâles accents
Que tes ennemis expirant
Voient ton triomphe et notre gloire
Nous entrerons dans la carrière
Quand nos aînés n’y seront plus
Nous y trouverons leur poussière
Et les traces de leurs vertus
Bien moins jaloux de leur survivre
Que de partager leur cercueil
Nous aurons le sublime orgueil
De les venger ou de les suivre
