شهر پاریس که به شهر روشنایی (Ville de lumière) معروف است همیشه پرنور نبوده است. در زمان‌های گذشته به هنگام فرا رسیدن شب خیابان‌ها تاریک می‌شد و همین امر باعث شده بود که مردم در شهر رفت و آمد نکنند. همین فضای تاریک و بی‌رفت و آمد دلیل افزایش خلافکاری‌ها در شب شد. در زمان لویی چهاردم برای روشن نگه داشتن خیابان‌ها چندین هزار فانوس نصب شد و روشنایی شب باعث کم شدن ناامنی و بیشتر شدن رفت و آمد مردم در خیابان ها شد. همین امر زمینه را برای رشد فعالیت‌های فرهنگی و تجاری آماده کرد.
در پایان قرن نوزدهم هر شب افرادی مسئول روشن کردن چراغ های گازی در سطح شهر پاریس بودند که به آنها روشن‌گر (Allumeurs) گفته می‌شد. که با گذشت زمان چراغ‌های گازی به چراغ‌های برقی تبدیل شدند.
بسیاری از چراغ‌های پایه بلندی که امروز در پاریس می‌بینیم قدمت طولانی دارند و عمر آنها گاهی به چند صد سال می‌رسد. با گذشت زمان، آلودگی هوا، سرما، باران و برف رنگ و کیفیت آنها را تغییر می‌دهد و گاهی نیاز به بازسازی دارند. این کار در آتلیه‌های بزرگ بازسازی چراغ ها انجام می‌شود. امروزه این چراغ‌های زیبا بخشی از منظره و مبلمان شهری پاریس را تشکیل می‌دهند.
پل اکساندر سوم که می‌توانیم روی آن یکی از زیباترین چراغانی شهری را تماشاگر باشیم.
چراغ‌های میدان کونکورد – Place de la Concorde
Pont Neuf
کلمات کلیدی
Le lampadaire : چراغ های پایه بلند
le mobilier urbain : مبلمان شهری
l’allumeur : روشن کننده
